Weronika Pelczyńska

choreografka, tancerka, performerka. Absolwentka Eksperymentalnej Akademii Tańca Współczesnego SEAD w Salzburgu. Stypendystka programów: DanceWEB 2013 ImpulsTanz, Carte Blanche 2013 oraz Alternatywnej Akademii Tańca 2017 i 2019. Autorka choreografii w wielu spektaklach teatralnych. Od 2011 roku prowadzi indywidualne i kolektywne projekty artystyczne m.in. „Europa. Śledztwo”, “it will come later”, “kula”, “still standing”. Współtworzy Centrum w Ruchu oraz inicjatywę praktyk siostrzeństwa. Na stałe współpracuje z reżyserkami z A. Glińską, A. Seniuk, M.Szpecht, R. Jaroszem, G. Laszukiem. Wykładowczyni Akademii Teatralnej w Warszawie. 

Magda Fejdasz

aktorka, performerka, choreografka. W 2013 r. ukończyła Akademię Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, Wydział Teatru Tańca w Bytomiu. Współpracowała m.in. z Teatrem Kochanowskiego w Opolu, Teatrem im. A. Fredry w Gnieźnie, Teatrem Dramatycznym im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, Teatrem Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatrem Powszechnym w Warszawie, TR Warszawa/ Muzeum POLIN, Komuną/Warszawa i kolektywem Dotcompany oraz Martą Ziółek, Renatą Piotrowską, Pamelą Leończyk oraz Mateuszem Bednarkiewiczem. Współpracuje również z artystkami i artystami innych dziedzin współtworząc projekty video, instalacje performatywne i teledyski. Współtworzy inicjatywę choreograficzną praktyk siostrzeństwa.

Monika Szpunar

niezależna tancerka, performerka i choreografka o międzynarodowym doświadczeniu, działając przede wszystkim w Anglii i Polsce. Absolwentka London Contemporary Dance School i ACTS/Ecole de Danse Contemporaine w Paryżu. Współtworzy londyński girl band The Yonis, inicjatywę choreograficzną praktyki siostrzeństwa oraz Laboratorium Ciała w Krakowskim Centrum Choreograficznym. Interesuje ją przenoszenie tańca do nowych, niekonwencjonalnych przestrzeni, a także spotkanie choreografii z innymi dziedzinami sztuki. Tworzy autorskie projekty i spektakle oraz pracuje jako choreografka do przedstawień teatralnych oraz filmów. Jako tancerka i performerka pracowała z takimi artystami jak: R. Siegal, D. Van Huynh, E. Lewis, W. Pelczyńska, K. Ito, K.Witek, A.Glińska, R. Sahyoun oraz S. Silvino.

Patrycja Kowańska

dramaturżka, autorka tekstów i scenariuszy. Absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie na kierunku reżyseria, spec. dramaturg teatru. Jako dramaturżka pracowała w ostatnich latach z reżyserami w teatrach w Polsce i za granicą (m.in. z P. Świątkiem, L. Sosnowską, C. Tomaszewskim, D. Knapik) . Reżyserka „Second-hand’68” realizowanego w programie „Obcy w domu. Wokół Marca 68” w Muzeum Polin/TR Warszawa (2018). Regularnie współpracuje z niemieckim kolektywem teatralnym „kainkollektiv”, także jako tłumaczka. W swojej pracy łączy pracę z tekstem z zainteresowaniem ciałem i ruchem. Autorka pracy magisterskiej: „Ruch dramaturga. Próba konstruowania przybornika dramaturgii ciała, instalacji i performance’u”, której fragmenty zostały opublikowane w „Didaskaliach” (nr 151–152/2019).

Cecylia Jacewska - Caban

aktorka Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu od 2009 roku. Absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie (Wydział Pedagogiczny). Dyplom aktorski ZASP uzyskała w 2008. Znana opolskiej publiczności m.in. ze spektakli „Danse Macabre” (reż. Renata Piotrowska-Aufrett, 2021 r.), „Król Lear” (reż. Anna Augustynowicz, 2020 r.), „Podróż za jeden uśmiech” (reż. Piotr Ratajczak, 2019 r.). 

Michał Świtała

aktor Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu od 1995 roku. Absolwent Wydziału Zamiejscowego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie w 1980. Aktor Teatru Dramatycznego w Legnicy w latach 1980-1981, Teatr im. Juliusza Osterwy Gorzów Wielkopolski (1981-1984), Teatr Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1984-1986), Teatru Dramatycznego w Słupsku (1986 -1987), Lubuskiego Teatr im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (1987-1989), Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu (1989-1995). Znany opolskiej publiczności m.in. ze spektakli: „Mistrz i Małgorzata” (reż. Janusz Opryński, 2019r.), „Romeo i Julia” (reż. Attila Keresztes, 2018 r.), „Kolaboranci” (reż. Piotr Ratajczak, 2018 r.). 

Monika Nyckowska

scenografka, kostiumografka, architektka. Jest autorką scenografii i kostiumów do wielu spektakli teatralnych i telewizyjnych. Na stałe związana z Agnieszką Glińską. Robiła spektakle na scenach Narodowego Starego Teatru w Krakowie, Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie, Teatru Dramatycznego, Teatru Studio, Teatru Polskiego w Warszawie, TR Warszawa, Komuny Warszawa, Teatru Polonia, Och-Teatru, Teatru Nowego w Poznaniu oraz Teatru Polskiego w Bielsku Białej. Pracowała również w pracowni kostiumograficznej w Troubleyn/Jan Fabre w Antwerpii. Jest absolwentką Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na kierunku Scenografii. Jej dyplom magisterski został uznany za najlepszy dyplom scenograficzny w Polsce w 2013 roku. Ukończyła Królewską Akademię Sztuk Pięknych w Antwerpii gdzie w 2017 roku za dyplomową kolekcję kostiumów została nominowana do nagrody Hugo Roelandt'a.

Konrad Wosik

aktor Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu od 2021 roku. Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (wydział zamiejscowy we Wrocławiu) w 2014 roku. Aktor Teatru Polskiego w Bydgoszczy w latach 2016-2017. Znany opolskiej publiczności ze spektakli: „Danse Macabre” (reż. Renata Piotrowska-Aufrett, 2021 r.), „Mistrz i Małgorzata” (reż. Janusz Opryński, 2019r.). 

Joanna Leśnierowska

od 2003 roku rozwija niezależną praktykę jako choreograf i dramaturg oraz reżyser światła, zarówno w projektach własnych, jak i innych artystów. Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, była jedną z pierwszych osób profesjonalnie piszących o współczesnym tańcu i choreografii. Publikowała w czołowych polskich czasopismach teatralnych (``Didaskalia”, „Teatr”), a także poza Polską. Wykładała także gościnnie w uniwersytetach w Poznaniu i Krakowie. W latach 2004-2020, w ramach fundacji Art Stations, stworzyła i prowadziła pierwszy w Polsce program rozwoju choreografii Stary Browar Nowy Taniec. W jego ramach prezentowała najciekawsze zjawiska współczesnej choreografii jednocześnie nieprzerwanie wspierając rozwój polskich artystów tańca. Od kilku lat kuratoruje także choreograficzny program “Poszerzanie pola” w Nowym Teatrze w Warszawie. Od 2019 roku w ramach Muzeum Susch w Szwajcarii, prowadzi dedykowany choreograficznej refleksji program Acziun.

Natan Kryszk

saksofonista, malarz i rzeźbiarz. Współzałożyciel tria Pokusa (Olter/Bryndal/Kryszk). Współtworzy warszawską scenę improwizowaną, m.in w Warszawskiej Orkiestrze Improwizowanej Ray’a Dickaty’ego. Jako rzeźbiarz współpracuje z Grupą Nowolipie, Pawłem Althamerem, Józkiem Gałązką, Adą Rączką. Autor muzyki do spektakli teatralnych i tanecznych Irada Mazaliacha, Justyny Sobczyk, Teatru 21, Darii Kopiec i Marty Ziółek. Interesuje się łączeniem różnych środków wyrazu i mediów artystycznych.