JAKUB ŻULCZYK
REŻ.: JĘDRZEJ WIELECKI
„ NIE WIEM KIM SĄ „ONI”. NIE POTRAFIMY NAWET SIĘ DOMYŚLIĆ. MOGĄ BYĆ NASZYMI SĄSIADAMI. MOGĄ BYĆ DAWNYMI ZNAJOMYMI, KTÓRYCH KIEDYŚ NIECHCĄCY SKRZYWDZILIŚMY, BYŁYMI DZIEWCZYNAMI, CHŁOPAKAMI, MĘŻAMI, RODZINĄ ... "
Fragmenty powieści „Instytut” Jakuba Żulczyka/ (c) Jakub Żulczyk/Syndykat Autorów
- Agencja Literacka i Scenariuszowa oraz wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2016
„ NIE WIEM KIM SĄ „ONI”. NIE POTRAFIMY NAWET SIĘ DOMYŚLIĆ. MOGĄ BYĆ NASZYMI SĄSIADAMI. MOGĄ BYĆ DAWNYMI ZNAJOMYMI, KTÓRYCH KIEDYŚ NIECHCĄCY SKRZYWDZILIŚMY, BYŁYMI DZIEWCZYNAMI, CHŁOPAKAMI, MĘŻAMI, RODZINĄ ... "
Fragmenty powieści „Instytut” Jakuba Żulczyka/ (c) Jakub Żulczyk/Syndykat Autorów
- Agencja Literacka i Scenariuszowa oraz wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2016
REALIZACJA
REŻYSERIA:
Jędrzej Wielecki
ASYSTENT REŻYSERA:
Magdalena Maścianica
DRAMATURGIA:
Natalia Matuszek
SCENOGRAFIA:
Karolina Potębska
REŻYSERIA ŚWIATEŁ:
Wojciech Gieroń
OBSADA
Karolina Kuklińska - Agnieszka
Magdalena Maścianica - Weronika
Monika Stanek - Iga
Radomir Rospondek - Sebastian
Kacper Sasin - Rumun
PREMIERA:
7 stycznia 2022 r. - SCENA BUNKIER
Spektakl zrealizowany w ramach Sceny Inicjatyw Aktorskich.
CZAS TRWANIA:
90 min (bez przerwy)
SUGEROWANY WIEK WIDZÓW:
+ 16
fot. Michał Grocholski
Spektakl bierze udział w 28. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Paweł Kluszczyński, Katarzyna Lemańska, Andrzej Lis, Jacek Sieradzki (przewodniczący), Katarzyna Tokarska – Stangret, Wiktoria Tabak, Agnieszka Wójtowicz.
MEDIA O SPEKTAKLU
„(...) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe,
z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.
Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl