MADRE to opowieść o synu i jego matce, która mieszka na farmie: wpadła do studni. Czy była rozkojarzona? Czy traci zmysły? A może zrobiła to celowo? Nie jest to dialog, lecz dyptyk złożony z dwóch monologów. Syn strofuje matkę, a następnie idzie szukać narzędzi: wyciągarek i muszkietów, żelaznych rur i bloczków, całej „technologii” potrzebnej, by ją wydobyć. Z głębi siebie, a także z głębi studni, tak głębokiej jak nieskończoność, matka wyznaje swoje myśli. Nie odczuwa lęku ani rozpaczy.

W tym surowym krajobrazie wyłania się alegoria coraz bardziej zatrutej Matki Ziemi, koszmaru stworzonego przez „technologię”, która zamiast dyskretnie pomagać ludzkości, narzuca się arogancko, ze swoją destrukcyjną siłą, zdolną zrujnować wiekowe równowagi. Tekst, przeplatający język włoski z dialektem Romagna, ukazuje te dwie postaci zawieszone między brutalną rzeczywistością naszych czasów a symbolami groźnej i nieodgadnionej przyszłości. Przypominają one emblematy orientalnej baśni.

MADRE jest dziełem trójki artystów, z których każdy wnosi swój unikalny styl: Ermanny Montanari – aktorki i autorki, Stefano Ricciego – malarza i ilustratora, oraz Daniele Roccato – kompozytora i solisty gry na kontrabasie. Na scenie, na podstawie dramaturgii stworzonej dla nich przez Marco Martinellego, splatają się oniryczne ilustracje Ricciego, magmowe brzmienia głosu Montanari, który ożywia zarówno postać syna, jak i matki, oraz słodko-przejmujące dźwięki kontrabasu Roccato.