Facebook YouTube Instagram LinkedIn
17143

WODZIREJ

fot. Edgar de Poray

Na podstawie scenariusza filmowego Feliksa Falka

WODZIREJ

Jaka jest dziś cena ambicji? Czym jest sukces i do czego może posunąć się człowiek, który go łaknie? Czy wszędzie tam, gdzie pada kuszące światło reflektorów, musi pojawić się cień? Co mają do powiedzenia ci, którzy zostają w cieniu drugiego planu, gdy my podbijamy kolejne sceny przyjmując oklaski?

Zachowując kostium PRL-owskiej estrady, twórcy i twórczynie spektaklu szukają odpowiedzi na powyższe pytania, podążając śladami kultowego filmu „Wodzirej” Feliksa Falka.

Lutek Danielak jest coraz bardziej zmęczony i sfrustrowany prowadzeniem drobnych imprez w podrzędnych przedsiębiorstwach, balów dla seniorów i przyjęć karnawałowych dla dzieci. Szansą na szybki awans może stać się dla niego bal z okazji otwarcia nowego hotelu Forum na 500-lecia miasta. Stare wygi – Majer, Lasota i Sikora – nie zamierzają jednak zrezygnować z okazji, jaką jest poprowadzenie imprezy o takiej randze.

Fragmenty powieści „Instytut” Jakuba Żulczyka/ (c) Jakub Żulczyk/Syndykat Autorów
– Agencja Literacka i Scenariuszowa oraz wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2016

„Przedstawienie Libera ogląda się bardzo dobrze – tempo akcji, świetna gra całego zespołu i wiele estetycznych atrakcji nie pozwalały mi oderwać oczu od sceny nawet na chwilę.”

– Piotr Dobrowolski, Czas Kultury

Premiera

8 marca 2025 r.

Scena

Duża Scena

Czas

90 min (bez przerwy)

Wiek widzów

16+

Uwaga! W spektaklu pojawiają się wulgaryzmy, nagość, alkohol, papierosy oraz głośna muzyka.

Kiedy gramy?

12.04 / sobota

17.00

13.04 / niedziela

18.00

10.05 / sobota

19.00

11.05 / niedziela

19.00

„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.

Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl

„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.

Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl

„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.

Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl

„Burza. Regulamin wyspy” to bardzo ważny głos w dyskusji na temat hierarchii, poświęcenia i podporządkowania w pracy teatralnej, ale też dramatyczna opowieść na tematy uniwersalne, takie jak władza, potrzeba wolności i bunt, a przede wszystkim – przebaczenie.

Piotr Dobrowolski, czaskultury.pl

Tym samym „Burza. Regulamin wyspy” wpisuje się w trwającą od jakiegoś czasu w naszym kraju dyskusję o pracy w zawodzie artystycznym. O tym, jak wyglądała, wygląda i czy tak powinna wyglądać w przyszłości. O tym, na ile może pozwolić sobie reżyser wobec aktorów, członków ekip – artystycznej, technicznej, administracyjnej. O tym, dlaczego pozwalamy sobie na uprzedmiotowienie siebie (nie tylko w teatrze przecież). (…) O tym, na ile praca nas definiuje i czy musi tak być.

 

Marta Odziomek, dziennikteatralny.pl

Pod względem wizualnym w pamięć zapada szczególnie otwierająca spektakl scena burzy – jest zjawiskowa. Udowadnia, że Minkowska to reżyserka, która potrafi łączyć materie słowa, ruchu, światła i dźwięku w spójną i wizualnie zachwycającą całość.

Paweł Borek, e-teatr.pl

FESTIWALE I NAGRODY

28. Międzynarodowy Festiwal Szekspirowski (2024)

  • nagroda Złoty Yorick
  • Nagroda Dziennikarzy

Twórcy

Fot. Marcin Liber

Adaptacja i reżyseria

Marcin Liber

Małgorzata Czerwień (autor zdjęcia Marcin Liber)

Dramaturgia i tekst

Małgorzata Czerwień

Mirek Kaczmarek_fot. Marcin Liber

Scenografia, kostiumy, światło

Mirek Kaczmarek

26

Choreografia

HASHIMOTOWIKSA

Emiko_2-1

Wideo

EMIKO

fot. Andrzej Konieczny.jpeg

Muzyka

Andrzej Konieczny

fot. Krystian Daszkowski.jpg

Muzyka

Kacper Krupa

Reżyseria świateł

Klaudyna Schubert

Screenshot 2022-08-10 at 11.44.13

Materiał video

Edgar de Poray

Reżyseria

Radosław Stępień

Scenografia i dramaturgia

Konrad Hetel

Kostiumy

Łukasz Mleczak

Inspicjentka
Katarzyna Siczewska

Asystentka scenografa i kostiumografa
Maria Mordarska

Tłumaczenie
Jacek Poniedziałek

Reżyseria
Jędrzej Wielecki

Reżyseria
Jędrzej Wielecki

Reżyseria
Jędrzej Wielecki

Reżyseria
Jędrzej Wielecki

Reżyseria
Jędrzej Wielecki

Reżyseria
Jędrzej Wielecki

Reżyseria
Jędrzej Wielecki

Reżyseria
Jędrzej Wielecki

Obsada

x

Adam Szustak (gościnnie)

„Instrukcja dla pań sprzątających: wybrane opowiadania” autorstwa Lucii Berlin

Wykorzystano za zgoda Curtis Brown, Ltd.

Copyright © 2015

Wszelkie prawa zastrzeżone.

KONKURSY

Spektakl „Sztuka kochania” został przyjęty do IX Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka żywa”.

Kliknij    aby włączyć tryb pełnoekranowy

W spektaklu wykorzystano Kadr Filmu z katalogu Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych: „Wodzirej” reż. Feliks Falk, rok prod. 1978 © WFDiF, © WFDiF Jerzy Szurowski.

Partnerem spektaklu jest MAZDA Grupa Wróbel

Skip to content