Nowa adaptacja „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego nie oferuje prostych prawd ani oczywistych odpowiedzi. To „Przedwiośnie” widziane oczami weterana – mroczne i boleśnie aktualne. To podróż w głąb zranionej psychiki młodego Cezarego Baryki – człowieka, którego dojrzewanie przypadło na czas rewolucji i wojny. Okres naznaczony przez wielkie nadzieje, ale też śmierć i moralny rozpad. Wojenne traumy nie opuszczają Cezarego, który mentalnie nigdy nie wyszedł z okopu.

Czy postaci, które spotyka na swojej drodze nie są jedynie projekcjami rozbitego umysłu? Jego spojrzenie na świat, ludzi, przyszłość – wszystko przefiltrowane jest przez pryzmat PTSD i niemożność odnalezienia się w nowej, „odbudowującej się” Polsce.