fot. Edgar de Poray
Na motywach sztuki Williama Shakespeare’a
POV: MASZ 12 LAT I PRZE****NE
Arek, doświadczający w szkole przemocy rówieśniczej, coraz bardziej zamyka się w sobie i w swoim pokoju. Nie będąc najbardziej popularną osobą w klasie czuje się wyalienowany wśród swoich rówieśników. Jest jednak coś, co nie opuszcza go nigdy – Uporczywa Myśl w Głowie. To właśnie ona przedstawia mu najgorsze scenariusze. Być może obraził kogoś, lecz zdążył już o tym zapomnieć? Albo pomyślał o czymś, czym wywołał nieodwracalną katastrofę? Natrętna myśl nie odstępuje chłopca na krok, podobnie jak jego prześladowcy.
Spektakl opowiada o przemocy z perspektywy dojrzewającego chłopca, który próbuje zrozumieć otaczającą go rzeczywistość. Porusza problem samotności i kryzysu zdrowia psychicznego wśród nastolatków. Spektakl, będący częścią projektu „Fake&Hate. Opolskie bez przemocy” jest prapremierą sztuki.
Tekst został nagrodzony w 35. Konkursie na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu.
Fragmenty powieści „Instytut” Jakuba Żulczyka/ (c) Jakub Żulczyk/Syndykat Autorów
– Agencja Literacka i Scenariuszowa oraz wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2016
[...] Minkowska z wyczuciem komponuje emocjonalną amplitudę spektaklu, w której jest miejsce na gorycz, śmiech, ale też wzruszenie, które pojawia się w najmniej oczywistych sytuacjach [...].
Magdalena Piekarska, festiwalszekspirowski.pl
Premiera
11 STYCZNIA 2025 r.
Scena
MAŁA SCENA
Czas
80 min (bez przerwy)
Wiek widzów
12+
Uwaga! W spektaklu pojawiają się wulgaryzmy oraz głośne dźwięki.
Kiedy gramy?
11.01 / sobota
19.00
12.01 / niedziela
16.00
14.01 / wtorek
11.00
15.01 / środa
11.00
„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.
Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl
„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.
Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl
„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.
Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl
„Burza. Regulamin wyspy” to bardzo ważny głos w dyskusji na temat hierarchii, poświęcenia i podporządkowania w pracy teatralnej, ale też dramatyczna opowieść na tematy uniwersalne, takie jak władza, potrzeba wolności i bunt, a przede wszystkim – przebaczenie.
Piotr Dobrowolski, czaskultury.pl
Tym samym „Burza. Regulamin wyspy” wpisuje się w trwającą od jakiegoś czasu w naszym kraju dyskusję o pracy w zawodzie artystycznym. O tym, jak wyglądała, wygląda i czy tak powinna wyglądać w przyszłości. O tym, na ile może pozwolić sobie reżyser wobec aktorów, członków ekip – artystycznej, technicznej, administracyjnej. O tym, dlaczego pozwalamy sobie na uprzedmiotowienie siebie (nie tylko w teatrze przecież). (…) O tym, na ile praca nas definiuje i czy musi tak być.
Marta Odziomek, dziennikteatralny.pl
Pod względem wizualnym w pamięć zapada szczególnie otwierająca spektakl scena burzy – jest zjawiskowa. Udowadnia, że Minkowska to reżyserka, która potrafi łączyć materie słowa, ruchu, światła i dźwięku w spójną i wizualnie zachwycającą całość.
Paweł Borek, e-teatr.pl
KONKURSY
Spektakl bierze udział w 31. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Adam Karol Drozdowski, Dominik Gac, Anna Pajęcka, Kamila Łapicka, Eryk Maciejowski, Wiktoria Wojas.
Twórcy
Reżyseria
Marta Streker
Tekst
Mariusz Gołosz
Scenografia
Katarzyna Leks
Muzyka
Maciej Zakrzewski
Kostiumy
Salma Aldoory
Światło/projekcje
Kacper Scheffler
Choreografia
Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria świateł
Monika Stolarska
Video
Janusz Szymański
Scenografia
Łukasz Mleczak
Wideo
Jola Łobacz
Reżyseria świateł
Klaudyna Schubert
Materiał video
Edgar de Poray
Reżyseria
Radosław Stępień
Scenografia i dramaturgia
Konrad Hetel
Kostiumy
Łukasz Mleczak
Inspicjentka
Urszula Kraska
Asystent kompozytora
Maciej Synowiec
Tłumaczenie
Jacek Poniedziałek
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Obsada
x
Aleksander Gałązka (gościnnie)
x
Andrzej Jakubczyk
x
Rafał Kronenberger
x
Judyta Paradzińska
x
Michał Świtała
x
Bartosz Dziedzic
KONKURSY
Spektakl powstał w ramach 7. Konkursu na Projekt Teatralny MODELATORNIA.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Zadanie dofinansowane przez Samorząd Województwa Opolskiego w kwocie 20.000 zł oraz uzyskało wsparcie finansowe Fundacji GÓRAŻDŻE – Aktywni w Regionie w kwocie 10.000 zł.
Kliknij aby włączyć tryb pełnoekranowy
fot. Edgar de Poray