fot. Edgar de Poray
Na motywach sztuki Williama Shakespeare’a
ONO-1
Jako Fundacja New Intelligent Parenting serdecznie dziękujemy za wzięcie udziału w pierwszych beta-testach naszego produktu. Już za chwilę, jako jedni z pierwszych na świecie, uruchomicie ONO-1 — niemowlęcego androida przygotowującego potencjalnych przyszłych rodziców do świadomego rodzicielstwa.
***
Niedaleka przyszłość.
Krzysiek i Maja to para po trzydziestce. Pewni swojego miejsca w świecie mają przed sobą kojąco przewidywalne życie. Znają swój świat i siebie nawzajem.
Helena i Janek, matka i jej dorosły syn, mieszkają piętro wyżej. Ona — niegdyś rozchwytywana kompozytorka, on — programista badający horyzonty relacji między człowiekiem a sztuczną inteligencją.
Zosia — przyjaciółka Krzyśka — zmaga się z lękami społecznymi. W radzeniu sobie z nimi pomaga jej Szymon — brat Mai — z którym buduje oparty na opiekuńczości związek.
Rzeczywistość sześciorga postaci ulega zmianie, kiedy w domu Mai i Krzyśka pojawia się ONO-1 — android-niemowlę. Prosty test na bycie rodzicem, stawia młodą parę przed koniecznością rewizji tego, w co dotychczas wierzyli. Wraz z pozostałymi bohaterami zostają postawieni przed pytaniami zarówno o swoją przyszłość, jak i o zakopaną pod wieloma warstwami wspomnień przeszłość. Każde z nich stanie przed lustrem technologii, by opowiedzieć o osobie, którą widzi w jego odbiciu.
Fragmenty powieści „Instytut” Jakuba Żulczyka/ (c) Jakub Żulczyk/Syndykat Autorów
– Agencja Literacka i Scenariuszowa oraz wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2016
[...] Minkowska z wyczuciem komponuje emocjonalną amplitudę spektaklu, w której jest miejsce na gorycz, śmiech, ale też wzruszenie, które pojawia się w najmniej oczywistych sytuacjach [...].
Magdalena Piekarska, festiwalszekspirowski.pl
Premiera
26 PAŹDZIERNIKA 2024 r.
Scena
Modelatornia
Czas
80 min (bez przerwy)
Wiek widzów
14+
Uwaga! W spektaklu pojawiają się wulgaryzmy oraz głośne dźwięki.
Kiedy gramy?
18.01 / sobota
16.00
19.01 / niedziela
18.00
„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.
Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl
„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.
Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl
„(…) potrafi rozśmieszyć, a nieraz też skłonić do refleksji. Działa jak dobrze skrojone kino gatunkowe, z rozwiązaniami z którymi teatr, moim zdaniem, mógłby częściej eksperymentować”.
Henryk Mazurkiewicz, teatralny.pl
„Burza. Regulamin wyspy” to bardzo ważny głos w dyskusji na temat hierarchii, poświęcenia i podporządkowania w pracy teatralnej, ale też dramatyczna opowieść na tematy uniwersalne, takie jak władza, potrzeba wolności i bunt, a przede wszystkim – przebaczenie.
Piotr Dobrowolski, czaskultury.pl
Tym samym „Burza. Regulamin wyspy” wpisuje się w trwającą od jakiegoś czasu w naszym kraju dyskusję o pracy w zawodzie artystycznym. O tym, jak wyglądała, wygląda i czy tak powinna wyglądać w przyszłości. O tym, na ile może pozwolić sobie reżyser wobec aktorów, członków ekip – artystycznej, technicznej, administracyjnej. O tym, dlaczego pozwalamy sobie na uprzedmiotowienie siebie (nie tylko w teatrze przecież). (…) O tym, na ile praca nas definiuje i czy musi tak być.
Marta Odziomek, dziennikteatralny.pl
Pod względem wizualnym w pamięć zapada szczególnie otwierająca spektakl scena burzy – jest zjawiskowa. Udowadnia, że Minkowska to reżyserka, która potrafi łączyć materie słowa, ruchu, światła i dźwięku w spójną i wizualnie zachwycającą całość.
Paweł Borek, e-teatr.pl
KONKURSY
Spektakl bierze udział w 31. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Adam Karol Drozdowski, Dominik Gac, Anna Pajęcka, Kamila Łapicka, Eryk Maciejowski, Wiktoria Wojas.
Twórcy
Reżyseria i muzyka
Wera Makowskx
Tekst i dramaturgia
Piotr Froń
Scenografia, kostiumy i światło
Kalina Gałecka
Muzyka
Maks Zieliński
Choreografia
Magdalena Kawecka
Video
Mateusz Rzońca
Choreografia
Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria świateł
Monika Stolarska
Video
Janusz Szymański
Scenografia
Łukasz Mleczak
Wideo
Jola Łobacz
Reżyseria świateł
Klaudyna Schubert
Materiał video
Edgar de Poray
Reżyseria
Radosław Stępień
Scenografia i dramaturgia
Konrad Hetel
Kostiumy
Łukasz Mleczak
Inspicjentka
Katarzyna Siczewska
Asystent kompozytora
Maciej Synowiec
Tłumaczenie
Jacek Poniedziałek
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Reżyseria
Jędrzej Wielecki
Obsada
x
Aleksander Gałązka (gościnnie)
Głosu udzielili: Bartosz Dziedzic oraz Judyta Paradzińska.
W materiałach video wzięła udział Martyna Peszel (gościnnie)
KONKURSY
Spektakl powstał w ramach 7. Konkursu na Projekt Teatralny MODELATORNIA.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Zadanie dofinansowane przez Samorząd Województwa Opolskiego w kwocie 20.000 zł oraz uzyskało wsparcie finansowe Fundacji GÓRAŻDŻE – Aktywni w Regionie w kwocie 10.000 zł.
Kliknij aby włączyć tryb pełnoekranowy
fot. Edgar de Poray