OPIS SPEKTAKLU
„Do wnętrza prowadzą schody przeciwpożarowe, których nazwa akurat ma w sobie coś z poezji życia, gdyż we wszystkich tych wielkich domach powoli i nieustępliwie płonie ogień ludzkiej rozpaczy” – tak Tennessee Williams opisuje miejsce akcji „Szklanej menażerii”, pierwszej sztuki, która przyniosła mu światowy rozgłos.
Ów ogień ludzkiej rozpaczy płonie dziś z taką samą mocą, jak w latach wielkiego kryzysu lat dwudziestych czy w roku 1944, w którym tekst powstał, gdy – jak autor pisze w ostatnich słowach dramatu – „świat oświetlały pioruny”. Dzisiejszy świat także oświetlają pioruny. Ludzie mordują się w imię religii, pożądając cudzej ziemi i źródeł energii, pragnąc dominacji, broniąc stref wpływów. Czy burze te mają jakiś wpływ na los zamkniętych w domowym piekle rodzin: matek, synów, córek, sióstr, braci, ojców? Nie jestem pewien, ale raczej nie. Może nawet w czasach wielkiej zawieruchy jeszcze bardziej czujemy się związani z naszymi gniazdami, skazani na tkwienie w tych często dysfunkcyjnych, pozbawionych autentycznych więzi i szczerości domach. W rodzinach, gdzie nie ma miłości i ciepła, rodzinach, które łączy tylko wspólna krew, bieda i los. W domach, z których nie ma ucieczki, chyba że odważymy się na skok na bungee w nowy początek – nową, niezależną, ale wielce niepewną drogę. „Szklaną menażerię” można różnie czytać. My czytamy ją osobiście; opowiadając ją, opowiadamy o sobie, o swoich domowych pożarach, o swoich rodzinnych piekłach, nadziejach, namiętnościach i śmiesznościach.
Jacek Poniedziałek
CZAS TRWANIA:
120 min (bez przerwy)
REALIZACJA
PRZEKŁAD:
Jacek Poniedziałek
REŻYSERIA I OPRACOWANIE MUZYCZNE:
Jacek Poniedziałek
SCENOGRAFIA:
Michał Korchowiec
ŚWIATŁA:
Katarzyna Łuszczyk
CHOREOGRAFIA:
Łukasz Przytarski
ARANŻACJA PIOSENKI:
Andrzej Strzemżalski
ASYSTENT REŻYSERA:
Sylwester Piechura
MIX:
DJ Polak
PROJEKCJE:
Łukasz Kustrzyński
ZDJĘCIA:
Krzysztof Bieliński
OBSADA
Izabela Gwizdak / Grażyna Rogowska
Grażyna Misiorowska
Leszek Malec
Sylwester Piechura
PREMIERA:
13 września 2014 r. – DUŻA SCENA
Media o spektaklu
Poniedziałek inscenizuje subtelnie, umiejętnie unikając wrażenia wielkiej tragedii rodzinnej.
Karolina Obszyńska, Teatr 12/2014
Grażyna Misiorowska stworzyła kreację wybitną.
Łukasz Maciejewski, Wprost
Reżyserowi udało się najważniejsze – widzieliśmy żywych ludzi i współczuliśmy ich prawdziwym problemom.
Henryk Mazurkiewicz
Powstał spektakl wstrząsający w wiernym mimesis prawdziwego życia.
Magdalena Tarnowska, teatralny.pl